Laserowe rozbijanie kamieni nerkowych

laserowe rozbijanie kamieni

Bezpieczne laserowe rozbijanie kamieni nerkowych

Wiele osób zgłasza się z niepokojącymi objawami ze strony nerek bardzo późno. Obawiają się nie tylko diagnozy, ale i ewentualnej operacji i późniejszej rekonwalescencji. Sytuacja ta często ma miejsce w wypadku kamieni nerkowych, które jeszcze do niedawna kojarzyły się pacjentom z długim pobytem w szpitalu i jeszcze dłuższym okresem odpoczynku po zabiegu. Dzięki postępowi medycyny i zaawansowaniu technologii, jest jednak możliwe nieinwazyjne laserowe rozbijanie kamieni nerkowych.

Czym jest metoda RIRS?

Metoda RIRS polega na laserowym usuwaniu kamieni nerkowych. Jest ona w miarę szybka i mało inwazyjna. Stosuje się ją jednak wyłącznie w przypadku kamieni o wielkości od 0,5 cm do 2,5 cm. Laserowe rozbijanie kamieni nerkowych pozwala lekarzowi na bardzo dokładne zbadanie nerek i skuteczne pozbycie się zalegających kamieni i złogów. Zabieg ten polega na wprowadzeni endoskopu do cewki moczowej, który następnie dociera do nerek i niszczy nawet najtrwalsze fragmenty. Pozostaje przy tym bez jakiekolwiek wpływu na strukturę nerek czy pozostałych elementów układu moczowego. Sam zabieg jest krótkotrwały i przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym, pod stałą kontrolą urologa i anestezjologa. To sprawia, że ta operacja laserowa jest znacznie mniej inwazyjna niż chirurgiczne usuwanie kamieni nerkowych.

Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu RIRS

Laserowe usuwanie kamieni zalecane jest wszystkim osobom, u których występują przeciwwskazania do przeprowadzenia tradycyjnego zabiegu chirurgicznego. Wskazaniem do zabiegu przeprowadzanego przy pomocy lasera jest między innymi kamica obustronna, otyłość, zaburzenia krzepnięcia oraz twarde i licznie występujące złogi. Do głównych przeciwwskazań zalicza się również ciążę. Bowiem wykonywane podczas zabiegu zdjęcie RTG oraz podawane znieczulenie ogólne mogą mieć niekorzystny wpływ na płód.
Ze względu na to, że laserowe rozbijanie kamieni jest zabiegiem mało inwazyjnym, jest on uważany za bezpieczny i nie niesie ze sobą ryzyka wielu powikłań. Występuje jednak niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia krwiomoczu oraz uszkodzenia i zakażenia układu moczowego.